σκιασκοπία

η, Ν

ιατρ. αντικειμενικός προσδιορισμός τής διαθλαστικής ικανότητας τού οφθαλμού με τη βοήθεια ειδικού κατόπτρου, τού σκιασκοπίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. skiaskopy (< σκιά + -σκοπία < -σκόπος < σκέπτομαι)].